Nie tylko Tokaj. Fascynująca podróż po węgierskich winnicach

Planując podróż po Węgrzech za cel warto obrać lokalne winnice. Liczba odmian tego trunku może przyprawić o zawrót głowy najwytrawniejszych turystów.
Węgry to jeden z najważniejszych, jeśli nie najważniejszy producent wina w Europie Środkowej. Rocznie produkuje się tu około 3 mln hektolitrów wina, co daje Węgrom 16. miejsce na świecie. Dobrze ma się także eksport tego trunku. Tylko w pierwszej połowie tego roku 500 tys. hektolitrów węgierskiego wina o wartości ponad 40 mln euro powędrowało za granicę (w całym 2017 roku było to 618 tys. hektolitrów). Głównymi odbiorcami są: Polska, Czechy, Słowacja i Niemcy.

Węgierskie winnice zajmują dziś obszar prawie 70 tys. hektarów (22. miejsce na świecie). W kraju istnieją aż 22 okręgi winiarskie, a win białych i czerwonych, produkowanych z najróżniejszych szczepów można spróbować w niezliczonych winiarniach rozsianych po całym kraju.

Tokaj – wina słodkie i wytrawne

Ruszając ich śladem nie można nie zacząć od – położonego w północno-wschodniej części kraju – regionu Tokaj. To tutaj, na wulkanicznej ziemi, wśród wzgórz oraz nad rzekami Bodrog i Tisza, powstaje jedno z najlepszych na świecie naturalnych słodkich win – Tokaj Aszú.

Tokaj Aszú pozyskiwane jest z lokalnej odmiany winogron furmint (dzięki szlachetnej pleśni grona dają bogaty w cukier, aromatyczny sok). Jednak w regionie produkuje się nie tylko wina słodkie. Furmint oraz hárslevelű występują – w coraz bardziej popularnej wśród konsumentów – wersji wytrawnej. Gdzie można ich spróbować? Niemal ma każdym kroku.

Coraz więcej winnic i piwnic w regionie jest otwartych dla zwiedzających, a setki restauracji zapraszają do degustacji wina. W 2002 roku region został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Wina znad Balatonu

Kolejnym regionem winnym, z którego pochodzą głównie wina białe jest – położony w zachodniej części kraju – Balaton, w skład którego wchodzą podregiony: Somló, Balatonfüred-Csopak, Balatonfelvidék, Badacsony, Zala, Balatonboglár. Balaton – 77-kilometrowe jezioro, największe w Europie Środkowej – otoczone jest górami wulkanicznymi, na zboczach których ulokowały się rodzinne winnice ze swoimi tarasami winnymi. Tradycje winiarskie regionu sięgają 2000 lat.

Będąc tu koniecznie trzeba spróbować wina produkowanego z typowych dla tego regionu odmian: kéknyelű, olaszrizling i szürkebarát (pinot gris). Latem w Badacsony, Balatonboglár i Balatonfüred organizowane są również festiwale winne. Według specjalistów wina z Somló mogą konkurować z najlepszymi wytrawnymi tokajami.

Czerwone wina z Szekszárd i Villány

Miłośnicy czerwonego wina powinni także odwiedzić Południową Krainę Naddunajską, a w niej malownicze miasto otoczone winnicami – Szekszárd. Pierwsze winiarnie powstawały tu już w czasach rzymskich. Powód?

Gleba lessowych wzgórz położonych w pobliżu Dunaju sprawia, że wina Szekszárd mają pełny smak i są wyjątkowo aksamitne. Ważne dla subregionu odmiany to kékfrankos, kadarka i cabernet franc. Drugim ważnym punktem na południowym szlaku jest Villány, najbardziej nasłoneczniona osada w kraju, w której produkowane są niezwykle treściwe wina taniczne. Trunki z Villány uważane są za jedne z najlepszych w tej części Europy. Wiodącą rolę odgrywają tu odmiany: cabernet franc, cabernet suvignon, syrah, merlot, portugieser.

Czerwona wstążka, czerwone wino

Na granicy węgiersko-austriackiej, w północno-zachodniej części kraju, w pobliżu jeziora Neusiedl położony jest Sopron, stolica wina Kékfrankos To jeden z najstarszych regionów winiarskich, w którym tradycje winiarskie również sięgają czasów starożytnego Rzymu. Tu, w dość chłodnym i wilgotnym klimacie powstają czerwone i owocowe wina ze szczepu kékfrankos. Inne ważne odmiany to: zweigelt, grüner veltliner.

Winorośl uprawia tu niemal każdy rolnik, o czym wszyscy zainteresowani są informowani w dość oryginalny sposób. Sosnowe gałązki wywieszone na bramie czy szyldzie oznaczają, że do sprzedaży wchodzi młode wino, a białe i czerwone wstążki dookreślają, jakiego koloru wino jest w sprzedaży.

Trunki od benedyktynów

Liczne podregiony winiarskie położone są także w Północnej Krainie Naddunajskiej. Region, w skład którego wchodzą Etyek-Buda, Neszmély, Mór and Pannonhalma, słynie z białych win, choć czerwony pinot noir także ma duży potencjał.

Etyek-Buda to siedziba węgierskich win musujących (pezsgő) i mnóstwa interesujących festiwali. A w Pannnonhalma powstał najstarszy klasztor benedyktyński i to właśnie benedyktyni sadzili tu pierwsze winorośle i produkowali wino. Odmiany uprawiane w tym regionie to: ezerjó, olaszrizling (welschriesling), irsai olivér, sauvignon blanc, chardonnay, pinot gris, pinot noir, kékfrankos i rajnai rizling.

Bycza krew

Najbardziej wysunięty na północ region w Europie, w którym produkuje się czerwone wino to znany miłośnikom wina – Eger, otoczony malowniczymi górami Bükk. To tu powstaje kultowe czerwone Egri Bikavér (w wolnym tłumaczeniu „bycza krew”), a od 2011 roku jego biała odmiana – Egri Csillag. W pobliżu Egeru w Dolinie Szépasszony (Dolinie Pięknej Pani) można delektować się regionalnymi winami w prawie dwustu winiarniach wykutych w skale wulkanicznej.

Niedaleko Egeru i niespełna godzinę drogi od Budapesztu, u podnóża najwyższej góry Węgier położony jest także region Mátra znany z lekkich win serwowanych w zabytkowych piwnicach z winami. Ważne odmiany szczepów wykorzystywanych w produkcji wina czerwonego to kékfrankos, kadarka, syrah, pinot noir, cabernet franc, portugieser, zweigelt, blauburger. A białego: olaszrizling (welschriesling), leányka, hárslevelű, pinot gris, chardonnay, királyleányka.

Dunaj winem płynący

Położony na Wielkiej Równinie Węgierskiej – Dunaj – to z kolei największy winny region tego kraju. Najdłuższa rzeka Europy i otaczające ją góry tworzą malowniczy krajobraz. Region ma dwie winne twarze. Z jednej strony produkowane są tu wina stołowe, owocowe na bazie lokalnych odmian. Z drugiej – lekkie regionalne wina białe, różowe i czerwone. Ważne odmiany to: kékfrankos, cabernet franc, merlot, cserszegi fűszeres, irsai olivér, ezerjó, kadarka.

Żródło:

wowhungary.wp.pl

AUTOR: Monika Rosmanowska